سرمایهگذاری یکی از پایههای اصلی و لازم برای کسب موفقیت مالی است که در کنار درآمد و مدیریت هزینه به عنوان سومین عامل گسترش مالی شناخته میشود. هر فرد حقیقی یا هر شخصیت حقوقی مانند شرکتهای تجاری و… برای افزایش قدرت سرمایه و توان مالی خود نیاز به سرمایهگذاری دارند.
بنابراین سرمایهگذاری یک ابزار کمککننده محسوب نمیشود. بلکه میتوان آن را به عنوان یک عامل لازم برای حفظ یا افزایش توان مالی دانست. سرمایهگذاری شکلها و مدلهای مختلفی دارد و براساس اهداف متنوعی شکل میگیرد. اما همه این مدلها براساس یک مفهوم ساده و مشخص تشکیل شده است. سرمایهگذاری در دنیای اقتصاد به معنی به جریان انداختن بخشی از سرمایه در یک نهاد یا بازار مالی با هدف جذب سرمایه بزرگتر است.
بنابراین سرمایه گذاری براساس خلق سرمایه یا مفاهیم این چنینی ایجاد نمیشود. بلکه ما در سرمایهگذاری سعی میکنیم به اندازه قدرت سرمایهای که به گردش در میآوریم، درصد بیشتری از سرمایههای در گردش را نصیب خودمان کنیم.
انواع سرمایهگذاری از نظر زمانی
یکی از معیارهای مهم در سرمایهگذاری بازه زمانی مدنظر ماست. ابتدا باید ترجیحات خود درباره رابطه بین زمان و سود را مشخص کنیم. آیا مایلیم ریسک بالاتری را بپذیریم و در کوتاهمدت سود بیشتری بدست آوریم یا ترجیح میدهیم در بلندمدت با ریسک کم و یک سود رو به رشد با سرعت کمتر را داشته باشیم. دوره سرمایهگذاری کوتاهمدت معمولا کمتر از یک سال است و فرد به دنبال سود بردن از نوسانات مالی است. دوره سرمایه گذاری بلندمدت بیش از یک سال است و بازدهی بعد از یک دوره زمانی خود را نشان میدهد.
انواع سرمایهگذاری براساس مدت زمان مدنظر برای کسب بازدهی به سه دستـه کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت تقسیم میشود:
سرمایهگذاری کوتاهمدت
هدف از سرمایهگذاری کوتاهمدت، کسب بازدهی در کوتاهترین زمان ممکن است. این نوع سرمایهگذاری نیاز به شناخت بهتری از بازار موردنظر داشتـه و ریسک بالاتری را برای سرمایهگذار دارد. تعاریف مختلفی از سرمایهگذاری کوتاهمدت وجود دارد که تفاوت آنها در مدت زمان سرمایهگذاری است. عدهای بازه زمانی سرمایهگذاری کوتاهمدت را کمتر از یک یا دو ماه و عدهای دیگر این بازه زمانی را کمتر از یکسال میدانند.
اما به طور کلی میتوان گفت سرمایهگذاری کوتاهمدت معمولا شامل داراییهایی میشود که کمتر از یک سال نگه داشته میشوند. هر دارایی بدون در نظر گرفتن شکل ظاهری آن، یک سرمایهگذاری کوتاهمدت به شما میرود. داراییهای سرمایهگذاری کوتاهمدت از ثبات کمتری برخوردار بوده و در طول زمان نوسانات بیشتری را تجربه میکنند. یکی از مهمترین ویژگیهای سرمایهگذاری کوتاهمدت، قابلیت نقدشوندگی بالای آن است؛ یعنی شما میتوانید در کوتاهترین زمان ممکن سرمایه خود را به پول نقد تبدیل کنید. خریدوفروش خودرو و یا سهام در بازه زمانی کوتاه برای کسب سود از نوسان قیمت، مثالهایی از این نوع سرمایهگذاری هستند.
سرمایهگذاری میانمدت
هدف از سرمایهگذاری میانمدت، کسب بازدهی در بازه زمانی چندماهه تا 2 سال است. این نوع سرمایهگذاری کم ریسکتر از سرمایهگذاری کوتاهمدتی بوده و با شناخت نسبی از بازار هدف میتوان از آن کسب سود کرد. سرمایهگذاری در حسابهای بانکی، خرید سهام به دید میانمدت، مثالهایی از این نوع سرمایهگذاری هستند.
سرمایهگذاری بلندمدت
هدف از سرمایهگذاری بلندمدت، کسب سود در بلندمدت است و اساس سرمایهگذاری بلندمدت صبر و نادیده گرفتـن نوسانات در طول زمان سرمایهگذاری است. انتخاب بازار مناسب برای سرمایهگذاری در بلندمدت اهمیت زیادی دارد، چراکه بازدهی بازارها در بلندمدت تفاوت بسیاری دارد. داراییهای سرمایهگذاری بلندمدت شامل داراییهایی است که برای مدت بیش از یک سال نگهداری میشوند؛ زیرا بازدهی اصلی این داراییها بعد از گذشت مدت زمان مشخصی، تحقق پیدا میکند. سرمایهگذاران اغلب داراییهای غیرنقدی را در دسته سرمایهگذارایهای بلندمدت قرار میدهند. ارزش این داراییها به آرامی اما به صورت قابل پیشبینی افزایش مییابد. سرمایهگذاریهای بلندمدت در اغلب موارد به صورت غیرنقدی وجود دارند و معمولا فروش آنها در مدت زمان کوتاه امکانپذیر نخواهد بود. اگرچه این نوع سرمایهگذاری با ریسک بالایی همراه است اما در صورت موفقیت، سود بالایی را نصیب سرمایهگذار خواهد کرد.
رایجترین سرمایهگذاری بلندمدت، خرید املاک و مستغلات است که خرید و فروش آنها به دلیل مشکلاتی که وجود دارد، زمانبر است و موجب شده این سرمایهگذاری در دسته سرمایهگذاریهای بلندمدت قرار گیرد. همانطور که گفتیم مهمترین ویژگی سرمایهگذاریهای کوتاهمدت، قابلیت نقدشوندگی بالا است اما سرمایهگذاریهای بلندمدت چنین ویژگی ندارند و گاهی برای فروش آنها و کسب بازدهی مطلوب باید چند سال صبر کرد.
تفاوت سرمایهگذاری بلندمدت و کوتاهمدت
مهمترین تفاوت بین سرمایهگذاری کوتاهمدت و بلندمدت در زمان رسیدن به هدف است. سرمایهگذاران کوتاهمدت، کسانی هستند که به دلیل دید کوتاهمدت و هیجانات درونی، با سرعت بیشتری معامله میکنند تا در مدت زمان کمتر، به سودهای کلان دست یابند، این افراد از روحیه ریسکپذیری بالاتری برخوردار هستند.در مقابل سرمایهگذاران بلندمدت، برای رسیدن به اهداف مالی خود، دید بلندمدت داشته و بر این باورند که باید با صبر و تحمل به بازدهی مطلوب خود دست یابند. گاهی ممکن است سرمایهگذاری این افراد چندین سال طول بکشد اما در نهایت سود کلانی نصیب آنها خواهد شد.
هدف از سرمایهگذاری
افراد میتوانند اهداف متفاوتی برای سرمایهگذاری در ذهن داشته باشند که به صورت کلی موارد زیر از اهداف اصلی سرمایهگذاری است:
1- تأمین امنیت مالی: سرمایهگذاری به افراد امکان میدهد تا منابع مالی کافی برای تأمین نیازهای روزمره و آینده خود را داشته باشند.
2- ایجاد ثروت: از طریق سرمایهگذاری میتوان داراییهای خود را به مرور زمان افزایش داد. با افزایش ارزش داراییها، ثروت خانواده افزایش پیدا میکند و امکانات بهتری در دسترس افراد قرار میگیرد.
3- حفظ ارزش پول: با توجه به تورم و نوسانات بازار، ارزش پول ممکن است به تدریج کاهش یابد. سرمایهگذاری در داراییهای با بازده مثبت میتواند کمک کند تا ارزش پول حفظ شود.
4- بازنشستگی مطمئن: سرمایهگذاری میتواند به افراد کمک کند تا برای دوران بازنشستگی خود پشتوانه مطمئن و زندگی آرامی داشته باشند و از سرمایه خود برای پشتیبانی از خانواده خود استفاده کنند.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)